غرق دریا

باید مداوایم کنی با چشم‌هایت
یکباره شیدایم کنی با چشم‌هایت

بانوی من! آشفته کن دائم دلم را
ای کاش رسوایم کنی با چشم‌هایت

امواج عشقت را به این ساحل بیاور
تا غرق دریایم کنی با چشم‌هایت

باید که با عشقت خیالم را بسازی
تا گیجِ رویایم کنی با چشم‌هایت

در فصل عشقت کاش می‌شد بار دیگر
بی سوز و سرمایم کنی با چشم‌هایت

شاعر: مهدی ملکی الف